Άρθρο του Τάσου Οικονομόπουλου,
Μέλος της Ε.Ε. Π.Ο.Ε.-ΥΠ.ΠΟ.

Το 10ο τακτικό συνέδριο της ΠΟΕ ΥΠΠΟ πραγματοποιήθηκε σε μια χρονική συγκυρία οικονομικής ύφεσης για τη χώρα, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί σε συνέδριο διαλόγου και προβληματισμού για τις επιπτώσεις αλλά και τις προοπτικές διεξόδου από την κρίση.

Όταν η κρίση ξεκίνησε το 2008 στο χρηματοπιστωτικό τομέα ως αποτέλεσμα των τοξικών παραγώγων και του αλόγιστου δανεισμού, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει με βεβαιότητα, ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις που θα είχε αυτή η εξέλιξη στη χώρα μας έπειτα από δύο χρόνια. Η μεταφορά της κρίσης στην πραγματική οικονομία έπληξε και πλήττει κυρίως τις μικρές χώρες δημιουργώντας πολλαπλά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Ιστορικό προηγούμενο τέτοιας οικονομικής κρίσης υπήρξε το 1929, με το μεγάλο κραχ που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και καταστροφικά αποτελέσματα σε όλο τον κόσμο. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι πολιτικοοικονομικές εξελίξεις εκείνης της εποχής προκάλεσαν ένα Β΄παγκόσμιο πόλεμο με τις τραγικές συνέπειες για όλο τον κόσμο.

Η κρίση χρέους- που για πολλούς περιγράφεται ως η ποιο ιστορική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος - ξεκίνησε από τον ισχυρό τομέα των ιδιωτικών τραπεζών ως αποτέλεσμα του τζόγου με ανύπαρκτο χρήμα και κατέληξε να γίνει δημόσιο χρέος που βαραίνει ασύμμετρα και άδικα τους εργαζόμενους των μικρών κρατών. Η χώρα μας ως μέλος της ευρωζώνης έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας δυσμενούς εξέλιξης, εξαιτίας ενός πρωτόγνωρου οικονομικού πειράματος που εφαρμόζεται εις βάρος της με άγνωστα και απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Αυτό βέβαια συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό επειδή όλα αυτά τα χρόνια που η χώρα μας είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, και πολιτισμικές συνθήκες προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίσει παρόμοια φαινόμενα, έμεινε όμως πολιτικά απροετοίμαστη και ανοχύρωτη απέναντι τέτοιες ακραίες διεθνείς και οικονομικές καταστάσεις.

Έτσι από τη μία στιγμή στην άλλη βρεθήκαμε απέναντι σε μια σκληρή πραγματικότητα ενός διεθνούς οικονομικού ελέγχου ή για πολλούς μιας διεθνούς οικονομικής κατοχής.

Οι επιπτώσεις πολλαπλές και τραυματικές τόσο για την αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα του πολιτικού μας συστήματος όσο και για το έλλειμμα λειτουργίας της ίδιας της δημοκρατίας μας.

Δομικές ή όπως συνηθίζονται να λέγονται οι διαθρωτικές αλλαγές στη λειτουργία του κράτους που έπρεπε να είχαν λάβει χώρα εδώ και χρόνια πραγματοποιούνται σήμερα σπασμωδικά και ετεροχρονισμένα με σκοπό την ικανοποίηση των επιταγών του μνημονίου και όχι τις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μας. Τα μέτρα σκληρά, πλήττουν κυρίως τις αδύνατες κοινωνικά ομάδες, αποδομούν τον ιστό της κοινωνίας μας και οδηγούν σε βαθειά ύφεση με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Το συνέδριο της Ομοσπονδίας του Υπουργείου Πολιτισμού ανέδειξε όλα αυτά τα ζητήματα και αναζήτησε το ρόλο της στο νέο κοινωνικό περιβάλλον.

Μέσα από ένα τραυματισμένο, εξαιτίας της πολιτικής απαξίας σύστημα εκπροσώπησης, ο συνδικαλισμός καλείται να πρωταγωνιστήσει και να επανακτήσει τη σχέση εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενους έτσι ώστε να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις. Η τάση αποσυνδικαλισμού πρέπει να ανατραπεί προκειμένου να αποκτήσει η συνδικαλιστική δράση τη δυναμική της συλλογικής διαπραγμάτευσης και παρέμβασης. Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι κοινωνικοί αγώνες καλούνται να παίξουν κυρίαρχο ρόλο και να λειτουργήσουν ως πολιτικό αντίβαρο απέναντι στις επιταγές της Τρόικας και των κανόνων της αγοράς.

Με σύγχρονο και καθαρό συνδικαλιστικό λόγο αγωνιζόμαστε για αλλαγή, εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις της κοινωνίας μας.

Παράλληλα αγωνιζόμαστε για ένα ισχυρό δημόσιο τομέα με ποιοτικές υπηρεσίες προς τον πολίτη, απαλλαγμένο από τη γραφειοκρατία και την πελατειακή λογική και ικανό να ενθαρρύνει τη νέα επιχειρηματικότητα και να δημιουργεί κατάλληλες προϋποθέσεις για επενδύσεις και παραγωγικότητα. Υποστηρίζουμε τον υγιή ανταγωνισμό στον ιδιωτικό τομέα απαλλαγμένο από κρατικοδίαιτες λογικές που έχουν βλαπτικό και αντιαναπτυξιακό περιεχόμενο.

Ειδικότερα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού με το νέο περιβάλλον που δημιουργείται, μετά την ενοποίηση των δύο φορέων, το πολιτιστικό προϊόν μπορεί να αποτελέσει την εναρκτήρια δύναμη ανάπτυξης για τη χώρα μας. Η Ομοσπονδία ως φορέας που εκφράζει το σύνολο των εργαζομένων, στο επίπεδο των προτάσεων και δράσεων είναι σε θέση να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση.

Η εργασιακή εμπειρία και τεχνογνωσία των εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού από τη μία και η πολιτική βούληση της ηγεσίας από την άλλη, μέσα σε ένα πνεύμα συνεργασίας και συλλογικής προσπάθειας θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για την αξιοποίηση του πολιτιστικού και τουριστικού πλούτου της χώρας μας.

Μην ξεχνούμε ότι ο Πολιτισμός και ο Τουρισμός για την χώρα μας αποτελούν τους στυλοβάτες της ελληνικής οικονομίας και κάθε προσπάθεια αναβάθμισης και βελτίωσης είναι προσπάθεια ανάκαμψης και διαφυγής εξόδου από την κρίση.

Το συγκριτικό μας πλεονέκτημα για να γίνει παραγωγικό και αναπτυξιακό εργαλείο για τη χώρα μας απαιτούνται πολιτικές μακράς πνοής, με σύγχρονη αντίληψη απαλλαγμένες από κοντόφθαλμες μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Ζητήματα όπως η αύξηση της τουριστικής κίνησης, η ανταγωνιστικότητα των τιμών των τουριστικών υπηρεσιών, η προσέλκυση νέων τουριστών από αναπτυσσόμενες χώρες , η διαδικτυακή προβολή και πώληση των αντιγράφων αρχαίων έργων τέχνης, η ψηφιοποίηση των πολιτιστικών προϊόντων, η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων, εκδηλώσεις και δράσεις για την αύξηση επισκεψιμότητας σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους κ.α. δημιουργούν συνθήκες αξιοποίησης και ορθής διαχείρισης του συγκριτικού μας πλεονεκτήματος.

Σήμερα η κοινωνία έχει ανάγκη από ένα στρατηγικό σχέδιο, από ειλικρινή πολιτικό λόγο απαλλαγμένη από ανώφελους τακτικισμούς, φθηνούς λαϊκισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα προκειμένου να ξεπεράσουμε τη κρίση και να μπει η χώρα μας σε τροχιά ανάπτυξης. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας ως πράξη ευθύνης, το οφείλουμε στις επόμενες γενιές ως παρακαταθήκη για το μέλλον τους. Ας διδαχτούμε από τα λάθη και τις παραλείψεις τους παρελθόντος και ας πάμε μια ώρα νωρίτερα πιο πέρα με καλύτερες προϋποθέσεις για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Το συνέδριο της ΠΟΕ ΥΠΠΟ μέσα από προβληματισμούς, πολιτικές προτάσεις, διαφορετικές προσεγγίσεις και διάλογο ανέδειξε τον ενισχυμένο ρόλο και το πλαίσιο δράσης, της Ομοσπονδίας για τα επόμενα χρόνια.